Annars leišist mér mikiš žį tķsku aš vera alltaf aš tala um hvaš mašur žarf mikiš aš fara ķ megrun og aš fara aš ęfa og hvašeina. Slatti af svoleišis kellingum ķ vinnunni sem ég sat nįlęgt žar til nżlega. Žetta er fólk sem getur ekki étiš kökusneiš įn žess aš röfla um hvaš žaš er fitandi, "mašur veršur nś aš taka hressilega į ķ ręktinni eftir žetta? haa?"